از این راهرو یک نفر رد شده .. که عطرش همونه که تو میزنی
برای به زانو در آوردنم .. تو از مرگ حتی جلو میزنی
از این راهرو یک نفر رد شده .. مث وقتایی که تو ناراحتی
نفس میکشم با تمام وجود .. عجب عطر خوبی زدی
صدات میکنم تا همه بشنون .. جواب صدام غیر پژواک نیست
من اونقد شکستم ، حس میکنم .. که هیچ ارتفاعی خطرناک نیست
یه جوری دلم تنگ میشه برات .. محاله بتونی تصور کنی
گمونم نمیتونی حتی خودت .. جای خالیتو تو دلم پر کنی
نظرات شما عزیزان:
ana
ساعت12:04---5 فروردين 1391
شعر قشنگی بود
سال نوتون مبارک